Kik vagyunk a maszk mögött? A szabadság utáni vágyunkkal sokan visszaélnek
Szerző: Gurbán György | gurban.gyorgy@dehir.hu Közzétéve: 2020.10.23. 12:30 | Frissítve: 2020.10.23. 19:23
Debrecen – Valójában mit is jelenthet ma szabadnak lenni? És kik azok, akik szelet pumpálnak folyamatosan indulataink parazsára? Jegyzet.
Régen történt, amikor a rendszerváltás még nem is pislákolt. A Kádár-éra puha diktatúrájában éltünk és alig látszott esély arra, hogy belátható idő alatt bármi is megváltozhat.
Vizsgázni mentem és a tételhúzásom meglehetősen pikánsra sikeredett. 1956 eseményei – ez volt a kartonlapra írva és bennem felhorgadt egy eretnek gondolat, ugyanis a vizsgáztató tanáromról korábban hallottam egyet 's mást. Erre alapozva éreztem, megkockáztathatok egy kérdést. Felbátorodásomat az is növelte, hogy a teremben csak ketten voltunk.
- Miről beszéljek? Arról, ami a tankönyvben van, vagy arról, amit tudok?
Tanárom szeme igencsak elkerekedett.
- Amit tud – válaszolta rövid, ám nekem roppant hosszúnak tűnő pauza után.
Így aztán arról beszélhettem, amit anyámtól és nagyapámtól hallottam 1956-ról, különös tekintettel a debreceni történésekre. A mai fiatalok kedvéért: akkoriban tényleg nem létezett a sajtó és szólásszabadság, a „másképp gondolkodók” írógépekkel készült, majd stencilezett kiadványokban igyekeztek terjeszteni a nézeteiket, Debrecenben is tiltottak és zúztak be újságokat, s mert nemhogy világháló, személyi számítógép sem létezett, ha valakivel beszélni akartunk, el kellett hozzá menni.
Nem az volt a helyzet, mint mostanság, amikor naponta olvashatja az ember hivatalos sajtótermékekben, hogy nincs sajtószabadság nálunk.
Talán mondanom sem kell, a jeles be lett vésve az indexembe. Ilyen mozzanatokból áll ki annak idején a mi forradalmunk, mert akkor talán még nem egészen tudatosan, de igyekeztünk a saját szabadságunk korlátait feszegetni, tágítani.
Azóta persze nagyot fordult a világ, sokan sokféle módon vívják a maguk harcát. Sőt mostanában némelyek igyekeznek vissza is élni a bennünk élő, eredendő szabadságvággyal. Itt vannak például a vírus, a járványtagadás „apostolai”, akik fennen hirdetik: a Covid 19 bagatell, az influenzánál is enyhébb, és immunerősítéssel, illetve vitaminokkal sikeresen fel lehet venni a küzdelmet ellene – na persze csakis olyan készítményekkel, amilyenek forgalmazásában ők érdekeltek. Ravasz gondolatmenet ez, mert olyanokat súg a fülünkbe, amilyeneket hallani szeretnénk.
Hogy ezzel hány honfitársuk életét veszélyeztetik, mellékes dolog, mondhatni járulékos veszteség. Hiszen egyszer úgy is meg kell halni...
És persze – mondják – a maszk nem véd meg semmitől, sőt a szabadságunkat korlátozza vele a gonosz hatalom. Ebből az alapötletből kiindulva aztán vadabbnál vadabb összeesküvés-elméletek születnek arról, hogy ez csak az első lépés és majd jön a nyomkövető karkötő meg minden más egyéb dolog.
Így, ilyen módszerekkel igyekeznek manipulálni bennünket a szabadság érzékeny pontjait kitapintók, akik paradox módon valójában a legintoleránsabbak közé tartoznak. Erre szolgáltatott példát a napokban eldurvult vita egy LMBTQ-tematikát is felvonultató mesekönyvről. Ebben kapcsán a Debrecenben is jól ismert pszichológus, Bagdy Emőke mindössze annyit „merészelt megjegyezni”: egy adott életkor alatt a gyermekek szexuális érzékenyítése nem javallott. Egyéb se kellett a (vélemény)szabadság és a tolerancia nagy bajnokainak: hadseregnyien rontottak neki kivont szablyával – így harcolván a gyűlöletkeltés és a kirekesztés ellen gyűlöletkeltéssel és kirekesztéssel.
Kiváló példát szolgáltattak ismét arra, hogy a magukat liberálisnak vallók egy része elméleti síkon folyamatosan hirdeti a szólás és véleményszabadságot, de mindig nagyon meglepődik és felháborodik, amikor kiderül, hogy létezik ilyen.
Hát nagyjából itt tartunk manapság ez ügyben. Pedig a igazi szabadság az lenne, ha egyre többen nem válnának saját gondolataik rabjává. És minél inkább képesek lennének meghallgatni másokat...
HOZZÁSZÓLÁSOK (4)
Kot Nyeles kitiltva
Kedves Ildikó! Van egy olyan érzésem, hogy az olvasók többsége nem képes olyan bővített mondatokat értelmezni, mint amiket Ön ide leír. Javasalom, egyszerűbben fogalmazzon és a téma kifejtése közben ne "ugráljon" ide-oda a példáival, mert pont a fordítottját éri el annak, amit szeretne, és a második mondatánál tovább már nem fogják olvasni - mivel nem tudják követni - a hozzászólását! Tisztelettel, Kot Nyeles
Karcza Ildikó
A cikkben véleményszabadságról volt szó. Sajtószabadság nincs; ha az lenne, min. heti 2 cikk jelenne meg a Dehir-ben, ami ellenzéki véleményt közöl negatív érzelmek nélkül; országos szinten a tartalom 1/3-a lenne ilyen, ill, nem állítanának be úgy haladó ideológiákat, mint lesajnálandó dolgokat, és nem állítanának be független sajtótermékeket ellenzékiként. A véleményszabadságról: érdekes, hogy a cél az lenne, hogy a véleményekből az elhibázott rendeleteket, oktatást stb javítsák - pl. ha amelyik országban nagy arányban jelentkezik az összeesküvés-hit, ott a háttérben manipulatív nevelést lehet feltételezni - ha így nevelnek embereket, minden másra is fogékonyak lesznek, amit ezen a nyelven terítenek. A konteósok többsége nem érdekből és nem rossz szándékból vesz fel egy mese-hitet - viszont ez jelzés kellene legyen a tájékoztatás hibáira. (Ha a rossz szándék kimutatható, ott már vszínű valamilyen jogi eszköz is van, amivel ezeket vissza lehet szorítani.) Pl. a járványnál visszajelzés lehet a tagadók számának növekedés: más intézkedések, tényeken alapuló kormányzati tájékoztatás szükséges.
Senor
Méghogy nincs nálunk sajtószabadság. Ezt az ömlengést kell csak eljuttatni Brüsszelbe, a sajtószabadságot tagadók apostolaihoz.
Karcza Ildikó
Ha Bagdy Emőke a jól átgondolt végső összefoglalását írja, nem lett volna felháborodás - ám ilyeneket írt: "amikor a népesség kilencven százalékában ez a biológiai és szociális nemi illeszkedés jellemző, és zavartalanul végbemegy, ez képviseli a többséget, miért oly fontos a kisebbségi folyamatokra érzékenyítés a meséken keresztül? " - ez nem szakmai, nem logikus, és még csak nem is keresztény - ilyen megközelítéssel elítélheti, hogy a lámpák sípolnak, hiszen az emberek többsége lát stb. Valamiben minden ember kiesik a 90%-ból... A véleményszabadság azt jelenti ez esetben, hogy Bagdy Emőke mondhatott, amit akart, és erre válaszolhattak, amit akartak. A cikkíró szerint a Bagdy Emőke által gyakorolt véleményszabadságon háborodtak fel, pedig nem így van - a konkrét, logikátlanul megfogalmazott, és szakmaiként beállított vélemény váltotta ki ezt a reakciót. (Mellesleg ha a homoszexualitásnak van genetikai vonatkozása - úgy néz ki -, a hetero családba kényszerítéssel a vallás igen megnyomta ezen kisebbség létszámát. Szóval mi a teendő? szeresd felebarátodad? Mondja a Könyv és a mesekönyv.) (Laikusként úgy érzem, hogy az érzékenyítésnek még a kamaszkor előtt meg kell történnie, amíg a témának nincs személyes vonatkozása. A kisgyereket nem érdekli annyira ez a téma, hogy befolyásolná.)