Hogyan tud a halálról, a leírhatatlanról beszélni a vers?
Szerző: Dehir.hu | info@dehir.hu Közzétéve: 2014.06.25. 08:48 | Frissítve: 2014.06.25. 23:13
Debrecen – A két világháború közötti magyar költészetet vizsgálja Az elmúlás poétikája című könyvében a fiatal debreceni szerző.
Folyóiratszerkesztőként, lírikusként is ismerősen csenghet Lapis József neve: a Zempléni Múzsa, a Szkholion, illetve az Alföld és a Debreceni Disputa korábbi szerkesztőjének ezúttal tanulmánykötete jelent meg a Csokonai Kiadó gondozásában.
Miképp hozza létre, hogyan közvetíti, módosítja, kérdőjelezi meg a költői beszéd a halálról való fogalmainkat? Hogyan beszél a vers, amikor a halálról, a leírhatatlan igazságról, a látható titokról beszél? A két világháború közötti magyar költészetet vizsgálva ír a haláltapasztalat esztétikai közvetítettségéről Lapis József Az elmúlás poétikája című könyvében.
Herczeg Ákos így fogalmaz a kiadványról: "A könyvet elvitathatatlan szakmai igényessége mellett is könnyed, letisztult, erőlködéstől mentes nyelvezet jellemzi, amely a szerző és az általa vizsgált téma közti bensőséges viszonyra vezethető vissza. Ezt mutatja az, ahogy a versek beépülnek a szövegbe; ott van a sorok mögött és a tárgyalás előterében a szerző szeretetteli munkálkodása, felkészültsége, szakmai alázata, versek közötti otthonossága – ez bevonja és megtartja az olvasót."
HOZZÁSZÓLÁSOK (0)