Európa legmelegebb alpesi tavánál is találkozni debreceniekkel – fotókkal
Szerző: Árvay Sándor | arvay.sandor@dehir.hu Közzétéve: 2019.06.23. 11:00 | Frissítve: 2019.06.23. 14:56
Nem véletlen, hogy Ferenc József is gyakorta megpihent e karintiai városkában: festői a környék, már júniusban is lágy meleg a tó vize. Lubickolásra vágyó gyermekek, esküvőre készülő ifjú párok, csendes sétákra induló nyugdíjasok, túrázók, kerékpározók, aktív sportolók egyaránt megtalálhatóak a vendégkörben. S mint mindenütt a világban, nem kell sokáig keresgélnünk, Ausztria e mediterrán klímát idéző déli szegletében is összefuthatunk debreceniekkel.
A Wörthi-tó központi települése, Pörtschach mindig is népszerű turistaközpont és hivatalosan elismert klimatikus gyógyüdülőhely volt. Az itteni turizmus különösen a hajóközlekedés 1853-as megindulása után kapott lendületet. 1864-ben a vasút (a Bécs-Velence közötti vonal egyik állomásaként) is megérkezett a városkába. Többek között Ferenc József császár, s a zeneszerző Gustav Mahler és Johannes Brahms is rendszeresen itt üdült, alkotott.
A kontinens legnagyobb és legmelegebb alpesi tavát (itt-ott megpihenve) könnyedén körbebiciklizhetjük: Klagenfurttól Veldenig nagyjából 16 kilométert kell tekerni, s mivel a tó szélessége alig több mint egy kilométer, a túlparton visszafelé sem sokkal hosszabb az út.
Lankás tájakon, festői környezetben bringázhatunk – előttünk a tó, melynek vize kristálytiszta (sokak szerint ivóvíz minőségű), legmélyebb pontján nyolcvan méteres, körös-körül a sok virággal pompázkodó takaros üdülőfalvak, a háttérben pedig a Karavankák és az Ossiacher Tauern hegyeinek ezer-kétezer méter fölé nyújtózkodó csúcsai.
A tavat két szigetecske, a Blumeninsel és a Kapuzinerinsel nagyjából egyenlő részekre tagolja, miként középen található a parányi pörtschachi félsziget is. Maga a település alig több mint kétezer őslakost számlál, ám vendégei révén mozgalmas kisvárosnak számít.
Meglepődik az ember, ha a karintiai szállodában azzal a kísérő szöveggel teszik az asztalára az előételt, hogy ezt egy földije készítette. Debreceni szakács munkája, nyugtázza a vendég, s nem is mer egy darabig hozzányúlni, olyan káprázatos a tál – mint a televíziós séfversenyeken a zsűri elé kerülő formációk.
Megjelenik aztán néhány pillanatra maga a mester, az ifjú Kozma Dávid is, aki gyorsan tisztázza, hogy ő bizony messze áll még a mesterségtől, egyébként is első munkahetét tölti a pörtschachi szálloda konyháján. Más kérdés persze, hogy előtte bőven volt alkalma tanulni a szakmát: mint modernkori céhlegény, öt éve járja a világot, Spanyolországban és Angliában is szakácskodott, mielőtt osztrák földre vetette a sorsa.
– Mindenütt gyarapszik az ember tudása, tanul szakmai fogásokat, idegen konyhák ízeit, különös étkeit – összegzi tapasztalatait, s azt is elárulja, hogy ebben a szállodában több mint egy tucatnyian vannak a konyhán, az egyik csapat a főételekkel foglalkozik, a másik az édességeket készíti elő, van, aki a zöldségekkel, gyümölcsökkel foglalkozik, ő pedig most azok közé került, akik az előételek tálalásával szorgoskodnak. – Jó környezetbe csöppentem bele. A szállással, kajával nincs dolgunk, arról a vendéglátó gondoskodik, keresni jól lehet, így a pénz megmaradhat az otthoni élet alapozására.
Fél esztendőre tervezte, negyedik éve dolgozik itt
Hasonló véleménnyel van a népes magyar alkalmazotti brigád szinte valamennyi tagja. Molnár Gábor Barcsról, Takács Zoltán Nagykanizsáról, Vincellér Anita Somogy-megyei Nagyberkiből került a festői Wörthi-tó partján levő elegáns szállodába. A nyírbátori Tóth Réka pedig nem csupán a szabolcsi szomszédság okán őriz hajdúsági emlékeket:
– A Tanítóképzőben végeztem, sok kedves emlékem van Debrecenről. Diplomaszerzés után visszakerültem Szabolcsba, s egy kis faluban indult tanítónői pályám. Nem volt rossz kezdés, heten voltak elsősök, mint egy kis csoport, vagy egy nagy család, úgy teltek napjaink az iskolában. Jó volt velük dolgozni – tudjuk meg a pályakezdésről, aztán arról is szó esik, miért jött a váltás, miként lett a tanítónőből szállodai felszolgáló. – Vonzott a kaland, az ismeretlen világ, a jó kereset. Fél évre terveztem, de már negyedik éve itt, külföldön dolgozom. Több helyen is megfordultam Ausztriában, ám nem akarok végleg itt maradni. Otthon szeretnék családot alapítani párommal, Zolival, aki szintén itt pincérkedik a szállodában.
A négycsillagos wellneshotel, a nagy múltú Werzer félpanziós ellátást kínál, így az étterem alkalmazottainak a reggelivel és a vacsorával kell törődniük minden munkanapjukon. Hajnali hatkor már dolgoznak az előkészítésen, jó esetben este tíz, mire a dolgozók szállására érnek. Napközben akad néhány óra pihenő. Amire persze szükség is van, hiszen egy-egy turnusban lábukba kerül jó néhány kilométer, ám fáradtságot nem mutathatnak. Nem is mutatnak – büszke lehet magyar csapatára a Werzer: nyelvtudásuk, kedvességük, szakmai felkészültségük is megfelel a nívós szálloda követelményeinek.
A hotel tízpályás tenisztelepén is hallani magyar hangot: a szenior Európa-bajnokság, s az azt megelőző nagy nemzetközi verseny idejére a Werzer Aréna pályáinak előkészítésében, karbantartásában dolgozott Nógely Dávid, aki szakmáját tekintve informatikus, ausztriai elfoglaltságában szakácsként szerzett tapasztalatot, ide is annak jelentkezett, ám közben „megtelt” a konyha, így most a teniszpálya és a szálloda parkjának gondozása tartozik a feladatai közé. Ő is a rendszeresen hazajárók táborát erősíti, legutóbb bicikliért volt otthon, mert egyszerűbb (és olcsóbb) itt azzal közlekedni, mint kocsival. Ami a jövőt illeti, párjával, Anitával ők is az otthoni életben gondolkoznak – keresményeikből majd házat akarnak venni valahol Somogyban, ahol Dávid méhészkedéssel foglalkozna.
A kontinensbajnokság szereplői között is volt debreceni: Berkó Ervin, aki mostanában világjáróként utazik versenyről versenyre a veterán korcsoport ITF sorozatában. Ausztriába éppen egy görögországi viadalról toppant be, 9. kiemeltként nyert is itt egy fordulót, ám a második akadálynál már elbotlott.
Sport, kultúra, gasztronómia
De szóljunk egy pár szót arról is, milyen sportolási lehetőségeket kínál még e természeti szépségekben gazdag, az úszástól, a kerékpározástól a túrázásig oly sok testmozgásra csábító karintiai térség az utazónak. A kultúra, a gasztronómia és a sport Ausztria legdélebben fekvő tartományi fővárosában főszerepet játszik – ezen a nyáron is.
A déliesen könnyed életérzés és három kultúra hatásai jellemzik Karintia tartományi székhelyét. Klagenfurt am Wörthersee az Alpok–Adria gasztronómia fellegvárának is számít, ahol különleges ízélménnyé olvadnak össze a karintiai, a szlovén és az olasz konyha jellegzetességei.
A kulturális programkínálat kiemelkedő fénypontja idén a For Forest, Ausztria legnagyobb szabadtéri művészeti projektje, amelyet a klagenfurti Wörthersee stadionban rendeznek szeptember-októberben. A futballisták kiszorulnak a stadionból, s a nézők az ingyenes természeti tárlaton minden nap a fákat csodálhatják meg. Az egész kezdeményezéshez Max Peintner „A természet töretlen vonzereje” című rajza szolgáltatta az inspirációt, a svájci székhelyű Littmann Kulturprojekte (Basel) pedig valóra váltotta a művész vízióját.
Mielőtt a fák beköltöznek a Wörthersee stadionba, négy nagyszabású koncertnek is otthont ad a sportkomplexum. A stadion lelátóit olyan közönségkedvencek töltik majd meg, mint Ed Sheeran (június 28. és június 29.), a Bon Jovi (július 19.), Eros Ramazzotti (július 27.) és a német slágerénekesnő, Andrea Berg (augusztus 3.), július 19-én és 20-án pedig Klagenfurtban rendezik a „Csillagok éjszakája a Wörthi-tónál” elnevezésű gálát.
A klasszikus zene kedvelőit olyan nagyszerű programok várják, mint a Woerthersee Classics fesztivál (június 12–15.) vagy a Klasszikusok a várudvaron (június 22–szeptember 14.). A régi zene kedvelőinek pedig a trigonale, a régi zene fesztiválja kínál izgalmas időtöltést.
A World Bodypainting Gala testfestő művészei és modelljei július 11-től 13-ig varázsolnak különleges hangulatot Klagenfurtba.
A legendás Ironman Austria helyszíneként Klagenfurt 1998 óta Ausztria triatlon-fővárosa. Július 7-én a világ legjobb triatlonistái versengenek egymással a Wörthi-tó partján – hatvan országból négyezernél több sportoló érkezik a viadalra. A világ legnagyobb ironman versenyén egyedülálló 180 kilométer hosszú egykörös kerékpárút, a Wörthi-tóban és a Lend-csatornában vezető úszópálya, valamint a sportág egyik legkülönlegesebb, Klagenfurt belvárosában található célegyenese várja a sportolókat.
A Wörthi-tavi félmaratonon a futók szinte végig rálátnak Karintia legnagyobb tavának türkizkék vizére, mert Ausztria legnagyobb félmaratonja Veldenből indul és a Wörthi-tó keleti öblében fekvő Klagenfurtban van a befutó: az augusztus 23-tól 25-ig tartó futófesztiválon a félmaratonon kívül még számos további versenyszámot is rendeznek, például bambini sprintet, junior maratont és női futást.
Nyár közepén 25 fokos is lehet a Wörthi-tó vize
A kifejezetten hosszú Wörthi-tavi fürdőszezon júniusban 20 Celsius fok feletti vízhőmérséklettel kezdődött (helyszíni riportunk idején már 23 fokos vízben lehetett lubickolni), a nyár közepére akár a 25 Celsius fokot is meghaladja, s először csak szeptemberben hűl vissza, elegendő időt biztosít mindenkinek, hogy felkészüljön a Wörthersee Swimm megméretésére (szeptember 7–8.), Európa egyik leghosszabb tömegrajtos szabadvízi úszóversenyére. A feladat egyszerű: át kell tempózniuk a tavon. Az indulók az alábbi versenytávok közül választhatnak: 17, 10, 9 és 3 kilométer. A starthelyek Veldenben, Pörtschachban és Krumpendorfban találhatók. A különböző távolságoknak köszönhetően a verseny megszólítja az edzett sportolókat és a lelkes hobbi úszókat egyaránt. A rövidebb távokon rendezett junior szabadvízi úszóversenyeket a klagenfurti strandfürdőben tartják.
Ha kedvet kapunk a karintiai kiránduláshoz, a debreceni utazó kocsival Bécs érintésével végig autópályán furikázva érhet Pörtschachba, ám javasoljuk, hogy nem kell idegenkedni a vasúttól. Budapestről Wien Hauptbahnhof érintésével egyetlen átszállással megoldható az utazás – az osztrák fővárosban keresgélni sem kell a csatlakozó vonatot, mert a szomszédos vágányról indul. Ami pedig a Railjet kocsibeosztását illeti: az alábbi fotó is jelzi, a legkisebb pályaudvaron is megtalálható egy információs táblán, hogy az adott vonat vagonjai milyen sorrendben helyezkednek el a mozdony mögött, s érkezéskor pontosan hol állnak meg. S láss csodát: valóban ott állnak meg…
Az pedig természetesnek számít, hogy az állomásokon működnek a személyliftek, így nem kell húszkilós bőröndöket cűgölni lépcsőn le, s fel – mint legtöbb hazai pályaudvaron, például a nagy nemzetközi forgalmat lebonyolító Ferihegyi megállónál, ahol a MÁV hatodik éve azzal nyugtatja a reklamáló utasokat: úgyis elromlik, ezért nem javítják…
HOZZÁSZÓLÁSOK (2)
SimonD
Én is voltam külföldön és találkoztam magyarokkal szállodákban. Sajnos nem azért vannak ott, mert itthon annyira jó..
Varga Imre
Szolgáknak jók vagyunk az osztrákoknak.